اثربخشی آموزش مهارت های زناشویی مبتنی بر مدل گاتمن بر پرخاشگری ارتباطی پنهان زنان

هدف: عوامل گوناگونی بر روابط زوج‌ها تاثیر می گذارد که از آن جمله مهارت های ارتباطی می باشد لذا پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش مهارت‌های زناشویی مبتنی بر مدل گاتمن بر پرخاشگریی ارتباطی پنهان زنان انجام شده است. روش پژوهش: پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی و به شیوه پیش آزمون‌-پس آزمون با گروه گواه می باشد. جامعه آماری پژوهش حاضر، شامل مادران دانش آموزان دختر دبستانی مدرسه بهشت شهرستان شهریار استان تهران در سال تحصیلی 1396ـ1397 بود. نمونه را نیز 30 زن واجد شرایط از مادران مدرسه دخترانه بهشت در سال 1397 تشکیل می دادند که به شیوه داوطلبانه و در دسترس انتخاب و بصورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه گمارش شدند. در مرحله پیش آزمون، دو گروه بوسیله مقیاس پرخاشگری ارتباطی پنهان نلسون و کارول (2006) مورد ارزیابی قرار گرفتند. سپس مهارت‌های ارتباطی مبتنی بر مدل گاتمن در 10 جلسه، 90 دقیقه‌ی برای گروه آزمایش اجرا گردید، اما گروه گواه مداخله‌ای دریافت نکرد. پس از پایان جلسات آموزشی از هر دو گروه پس آزمون گرفته شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از SPSS و روش‌های آمار توصیفی و تحلیل کوواریانس استفاده گردید. یافته‌ها: تحلیل داده‌ها نشان داد که بین زنان دو گروه از لحاظ میزان پرخاشگریی ارتباطی پنهان تفاوت معناداری وجود دارد و آموزش مهارت‌های زناشویی مبتنی بر مدل گاتمن باعث کاهش پرخاشگریی ارتباطی پنهان در زنان گروه آزمایش شده است. نتیجه گیری: آموزش مهارت‌های زناشویی مبتنی بر مدل گاتمن باعث کاهش پرخاشگریی ارتباطی پنهان زنان می گردد.